Zangeres
Ongeveer tweeëndertig jaar geleden werd Törf opgericht. Nou ja, opgericht?
We ontstonden uit een trio jongelui die zich toen al bezighielden met folk muziek.
Eén van ons had Groninger dichtbundel “Knuterwaark” van Jan Haikens, zette t eerste gedichtje op muziek en zo waren wij de 1e Groningstalige folkgroep van Musselkanaal en wijde omgeving.
T Ging zo voorspoedig dat binnen een paar weken bijna de hele bundel op muziek stond.
We repeteerden veel en hard en binnen de kortste keren hadden we een echt repertoire.
Met lang haar en op echte klompen veroverden we een eervolle vermelding op een talentenjacht in Gasselte.
Ze vonden het heel origineel maar konden het niet verstaan.
Nou ja, Drents probleem toch?
Onze successen gingen zo met ons aan de haal dat wij , de bassist, nu directeur van de Groninger archieven, de drummer, eigen metaalbedrijf in Nieuw Dordrecht en de gitarist, muskusrattenbestrijder der provincie Groningen, onder invloed van Fairport Convention en Steeleye Span besloten ook een zangeres te nemen.
En zo gebeurde het dat we een meisje met lang blond haar, leuk folkie uiterlijk en mooie blauwe ogen aannamen.
De eerste maanden werd er fanatiek gerepeteerd met tweede stemmen, derde stemmen en de band Törf groeide.
Zo goed dat er werd besloten met een bandrecorder opnames te maken.
In de pauzes en tijdens feestje in onze scène echter vlogen de hormonen,verliefde blikken en seksuele grappige toespelingen ons om de oren.
De drummers gelukzalige blik, de bassist zijn schaapachtige uitkijk en de gitarist zijn mannelijk uiterlijk deden de zangeres goed.
Zij zong onder het maken van wulpse gebaren de sterren van de hemel en Törf was klaar om de wereld en Stadskanaal te veroveren.
Maar toen gebeurde het….. de bandopnames waren klaar. En wat bleek?
Blinde pubers die wij waren. Eikels! Geile bokken! Ze kon eigenlijk helemaal niet zingen.
Nee, ik zeg het verkeerd. De meerderheid van Törf vond dat zij niet kon zingen.
De bassist snapte pas na hard aandringen onzerzijds dat onze zangeres eigenlijk geen zangeres was maar n lief meisje uit de Veenkoloniën van Oost Groningen.
Tijdens een ritje in de besteleend van de gitarist werd zij ontslagen en bedankt voor haar inzet op alle fronten. Bijltjesdag voor de zangeres. Eigenlijk werd zij er gewoon keihard uit geflikkerd!
Tranen met tuiten! Weg carrière in de muziek.
Vanavond zie ik de jongens van het eerste uur.
We gaan herinneringen ophalen,wijn drinken, veel lachen hoop ik en discussiëren over de stelling:
Wie heeft het niet met de zangeres gedaan.
We ontstonden uit een trio jongelui die zich toen al bezighielden met folk muziek.
Eén van ons had Groninger dichtbundel “Knuterwaark” van Jan Haikens, zette t eerste gedichtje op muziek en zo waren wij de 1e Groningstalige folkgroep van Musselkanaal en wijde omgeving.
T Ging zo voorspoedig dat binnen een paar weken bijna de hele bundel op muziek stond.
We repeteerden veel en hard en binnen de kortste keren hadden we een echt repertoire.
Met lang haar en op echte klompen veroverden we een eervolle vermelding op een talentenjacht in Gasselte.
Ze vonden het heel origineel maar konden het niet verstaan.
Nou ja, Drents probleem toch?
Onze successen gingen zo met ons aan de haal dat wij , de bassist, nu directeur van de Groninger archieven, de drummer, eigen metaalbedrijf in Nieuw Dordrecht en de gitarist, muskusrattenbestrijder der provincie Groningen, onder invloed van Fairport Convention en Steeleye Span besloten ook een zangeres te nemen.
En zo gebeurde het dat we een meisje met lang blond haar, leuk folkie uiterlijk en mooie blauwe ogen aannamen.
De eerste maanden werd er fanatiek gerepeteerd met tweede stemmen, derde stemmen en de band Törf groeide.
Zo goed dat er werd besloten met een bandrecorder opnames te maken.
In de pauzes en tijdens feestje in onze scène echter vlogen de hormonen,verliefde blikken en seksuele grappige toespelingen ons om de oren.
De drummers gelukzalige blik, de bassist zijn schaapachtige uitkijk en de gitarist zijn mannelijk uiterlijk deden de zangeres goed.
Zij zong onder het maken van wulpse gebaren de sterren van de hemel en Törf was klaar om de wereld en Stadskanaal te veroveren.
Maar toen gebeurde het….. de bandopnames waren klaar. En wat bleek?
Blinde pubers die wij waren. Eikels! Geile bokken! Ze kon eigenlijk helemaal niet zingen.
Nee, ik zeg het verkeerd. De meerderheid van Törf vond dat zij niet kon zingen.
De bassist snapte pas na hard aandringen onzerzijds dat onze zangeres eigenlijk geen zangeres was maar n lief meisje uit de Veenkoloniën van Oost Groningen.
Tijdens een ritje in de besteleend van de gitarist werd zij ontslagen en bedankt voor haar inzet op alle fronten. Bijltjesdag voor de zangeres. Eigenlijk werd zij er gewoon keihard uit geflikkerd!
Tranen met tuiten! Weg carrière in de muziek.
Vanavond zie ik de jongens van het eerste uur.
We gaan herinneringen ophalen,wijn drinken, veel lachen hoop ik en discussiëren over de stelling:
Wie heeft het niet met de zangeres gedaan.
1 reacties:
We willen de uitkomst van de discussie ook weten! :-)
Door Anoniem, Op 9:37 p.m.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage