Noordmannen/VisseringsVisie/Kornhorn
Noa zeuven moand pauze omreden n voetbalknije, bin ik vandeweke weer noar sportschool west. Mit mien kammeroad Berrus haar k oafsproken om stoude schounen aan te trekken en ons maank stennende noar vers zwait stinkende lotgenoten te begeven. t Vuil nait mit. Sport is aigenlieks te gek veur woorden loat stoan der n stukkie van te schrieven. Lichoamsbewegen is gezond volgens statistieken van waitenschoppers en zo trapde ik mie lam op n fietse dij nait veuroet kwam, luip ik veur lul op n loopbaand zunder ain of aander prachteg landschop aan mie veurbie te zain goan en roeide ik dreug in ain of aander roeimachine dij t predikoat boot of schip nait kon droagen en doarum nam mien OFF gevuil mit menuut tou.
As het leven, en dat wodt deur sommege filosofen beweert, zinloos is den is dat wel in n sportschool woar n leutje datteg manluu en vrauwluu duurzoame energie producerend en kwoad kiekend roare peristaltische,ongecontroleerde, barbaarse en primitieve oapachtege meneuvels oethoalen om t lief, bainen en kuten zodoaneg te belasten dat zai mit n voldoan gevuil van tevredenhaid hoeswoarts keren. Kiddels van middelboare leeftied, mien leeftied zok mor zeggen, mit tondeuze koppen, te strakke mouwhemden, dikke pokkels en drij kinnen perbaarn mit jeugdeg elan indruk te moaken op de twij of drij jonge gruine bloadjes dij in strakke veulkleurege sportwear aan toustellen zitten te rieten asof heur leven der van oaf hangt. In standje viefe fietsend betrap ik mie der op da ik noar n poar wichter op leeftied zit te loeren dij aal tuzzen wiesvinger en doeme heur sportieve outfit noar beneden trekken en tiedens het omhoog kroepen van het topje wanhopeg geboaren dat de navvel teveurschien komt as zai mit muite vief kilo iezer van ain van aargste martelwaarktugen in de högte wurgt. Mit rooie wangen en nadde ogen kiekt ze noar heur vrundin dij spontoan in n heftege lachbuie oetbarst en schoamteloos de haile sportschool bie mekoar giert. k Dou net of k niks zain heb en ik trap deur, net as de aizoame fietser van Boudewijn de Groot, kromgebogen, tegen wind miezulf n weg boanend in mien kop om dizze nijmoodse hel zo snel meugelek te ontvluchten en neer te ploffen veur de tillevisie, Blik op de weg en House komt der op.
In de houke bie de powerlifters binnen n stuk of wat jonge heren van rond de twinteg en datteg, schat ik zo, aan gewicht heffen. Tiedens dizze procedure van minseleke inspanning loeren ze mit n gaile opgewonden oetkiek noar zokzulf en bie n adolescent mit wat teveul gel in zien hoar drupt de lokkepoemel bie de jongeheer van t veurheufd oaf, op de licht aiken laminoat vlouer.
Ain van de jonges van Jan de Wit moakt elke moal as hai de gewichten zakken loat n soort daarlek oerroup dij mie denken dut aan O’Twello de bolle dij net zien waark doan het. Geweldeg om noar te kieken. In gedachten fiets ik over de Musselweg en moak miezulf wies da k bie Café Halfweg stop en den terugried.
God zij dank begunt fietse te piepen en begunt de cooldown. Mit mien handdouk wis ik t zwoar bevochten vocht van mien veurheufd en besef inains dat dit mien lot is. 87 joar wil ik wodden. In goie gezondhaid en bie t volle verstaand.Op mien tachtegste verjoardag begun ik vannijs zwoare shag en tovertebak te roken. Elke dag n flezze rooie wien en foie gras op n mit oliefeulie en knoflook ingesmeerd stokbroodje oet de oven.
Mörnoavend is t weer zowied. Mit n nijmoodse boem-boem oetvoering van ‘I was made for loving you babe’, loop ik op de loopbaand noar n horizon dij der nait is…..
As het leven, en dat wodt deur sommege filosofen beweert, zinloos is den is dat wel in n sportschool woar n leutje datteg manluu en vrauwluu duurzoame energie producerend en kwoad kiekend roare peristaltische,ongecontroleerde, barbaarse en primitieve oapachtege meneuvels oethoalen om t lief, bainen en kuten zodoaneg te belasten dat zai mit n voldoan gevuil van tevredenhaid hoeswoarts keren. Kiddels van middelboare leeftied, mien leeftied zok mor zeggen, mit tondeuze koppen, te strakke mouwhemden, dikke pokkels en drij kinnen perbaarn mit jeugdeg elan indruk te moaken op de twij of drij jonge gruine bloadjes dij in strakke veulkleurege sportwear aan toustellen zitten te rieten asof heur leven der van oaf hangt. In standje viefe fietsend betrap ik mie der op da ik noar n poar wichter op leeftied zit te loeren dij aal tuzzen wiesvinger en doeme heur sportieve outfit noar beneden trekken en tiedens het omhoog kroepen van het topje wanhopeg geboaren dat de navvel teveurschien komt as zai mit muite vief kilo iezer van ain van aargste martelwaarktugen in de högte wurgt. Mit rooie wangen en nadde ogen kiekt ze noar heur vrundin dij spontoan in n heftege lachbuie oetbarst en schoamteloos de haile sportschool bie mekoar giert. k Dou net of k niks zain heb en ik trap deur, net as de aizoame fietser van Boudewijn de Groot, kromgebogen, tegen wind miezulf n weg boanend in mien kop om dizze nijmoodse hel zo snel meugelek te ontvluchten en neer te ploffen veur de tillevisie, Blik op de weg en House komt der op.
In de houke bie de powerlifters binnen n stuk of wat jonge heren van rond de twinteg en datteg, schat ik zo, aan gewicht heffen. Tiedens dizze procedure van minseleke inspanning loeren ze mit n gaile opgewonden oetkiek noar zokzulf en bie n adolescent mit wat teveul gel in zien hoar drupt de lokkepoemel bie de jongeheer van t veurheufd oaf, op de licht aiken laminoat vlouer.
Ain van de jonges van Jan de Wit moakt elke moal as hai de gewichten zakken loat n soort daarlek oerroup dij mie denken dut aan O’Twello de bolle dij net zien waark doan het. Geweldeg om noar te kieken. In gedachten fiets ik over de Musselweg en moak miezulf wies da k bie Café Halfweg stop en den terugried.
God zij dank begunt fietse te piepen en begunt de cooldown. Mit mien handdouk wis ik t zwoar bevochten vocht van mien veurheufd en besef inains dat dit mien lot is. 87 joar wil ik wodden. In goie gezondhaid en bie t volle verstaand.Op mien tachtegste verjoardag begun ik vannijs zwoare shag en tovertebak te roken. Elke dag n flezze rooie wien en foie gras op n mit oliefeulie en knoflook ingesmeerd stokbroodje oet de oven.
Mörnoavend is t weer zowied. Mit n nijmoodse boem-boem oetvoering van ‘I was made for loving you babe’, loop ik op de loopbaand noar n horizon dij der nait is…..
gepost door Alex Vissering op
10:08 a.m.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage