Gevoel

En toch komt het voorjaar eraan.
Vanmiddag ging de wulp in t Hebrecht als een razende tekeer, de witte kwikstaarten,de rietgorzen de duizenden kieviten en de wilde zwanen stonden me op te wachten om tijdens muskusratcontrole activiteiten mijn dag tot een prachtige te maken.

De wolkenparade en de strontjende boeren maakten de woensdag tot een vreugdevolle dag, voor mij althans.
Een koude Noordoosten wind maakte de dag helder en op een bepaald moment scheen de zon op een maïsstoppelveld voor me terwijl dat de Prinsenweg in de schaduw lag.
N Prachtig gezicht. Geen schilder in de buurt. Stom.
De kolganzen trokken hoog over richting het Noorden. De molens in Duitsland stalen de wind om energie te maken en ondanks hun aanwezigheid was t mooi in t veld.
Het water in de sloten is nog te laag voor grote muskusratten bewegingen en de meeste fuiken waren daarom leeg.
Te koud, denk ik.
T Zal volgende week wel loos gaan. De voorjaarstrek.

K Zat bijna even vast op een maaipad langs het Verbindingskanaal van Veelerveen naar t Rhederveld.
T Was gelukkig niet nat en het ging net goed.
Een geval van landjepik van een kniezige boer.
En dat is het daar, boerenland.
Stinkend naar vooral kippenstront en varkensgier wordt het land klaar gemaakt voor de aardappeloogst.

Ik heb besloten dat ik alle aardappel gerelateerde bewegingen digitaal vast ga leggen.
Ik heb besloten honderden foto’s van aardappelpoten,plantjes,aanaarden,spuiten enz.,enz. te maken.
Dit doe ik omdat ik denk dat dit waarschijnlijk het laatste jaar is dat AVEBE bestaat.
Ik denk dat AVEBE hartstikke kapot gaat.
Schande! Maar de boeren worden letterlijk verneukt door managers en directeuren.
Managen kan iedereen als het goed gaat. Als het niet goed gaat, gaat de verantwoordelijke manager vaak op zijn bek.
Hoef je niet voor door te leren. Staat niet in boekjes. Is gevoel.
Stel je voor…. Oost Groningen zonder AVEBE.
Net zoals natuur. Kun je niet plannen.
God zij dank.