Noordmannen/VisseringsVisie/Garsthuizen

Wie binnen al sunt joar en dag camperoars. Minsen dij nait in n zummerhoesie, drijstreernhotel of tinde hun vekanzie deurbrengen mor in n appartementje op wielen over de wegen rieden om te genieten van s lands eer, s lands minsen en s lands cultuur.
In 1979 haren wie ons eerste ervoaren mit n old volkswoagenbussie en sunt dij tied het t virus om in n gemotoriseerd verblief te raaizen ons te pakken.
Tuzzentied binnen wie in slechtere periodes ook nog n poar moal mit n tinde op pad west en ook doar was niks mis mit.
Mor as je wat krakkemikkeg in de schammelakken wodden is n wat hogere instap in berre nait verkeerd.
Of om t aanders te zeggen , comfort is t toverwoord, dat gekroep willen wie nait meer.
Och man….,wie hebben wat beleefd deur de joaren hin.
Kepodde koppakkens op de autoboahne, remmen dij vastzaten of t hailemoal nait meer deden in de baargen, klapbaanden op bruggen, vastgelopen motoren en aaltied mor sleudeln, sleudeln en nog ais sleudeln.
Sleudeltje 13 en 17 stoan in mien haanden grift en ik kin mit ogen dicht in 3’41 de radiateur van n olle 207 der onder vot draaien.
In 1991 ree k mit mien kammeroad veur de eerste keer over Rugen in de veurmoalege DDR.
Wie waren verdwoalt en kwamen op n voelstort van radioactief afval terechte, k heb t gevuil dat wie oaf en tou nog licht geven.
In Polen bruukten wie de 207 as jeep en stonden wie mennegmoal mit de vouten in t wotter en tot de deuren in t zaand.
Mien olle Louis de Funest bus mit schoefdeuren is veur de dood weggoan en de 207 diesel is veureg joar verkocht. Van 1978 was e, belastingvrij en ik hoop dat t gezin dij m kocht het der nog hinne plezaar van mag hebben.
Wie hebben n aandere kocht. Halfintegraal zoas dat zo mooi hait, n karrevan mit n stuur der in zok mor zeggen. Mit n vaste berre en n echte turbo diesel onder de kabbe.
K Schoam mie der hoast veur da k het zeggen mout mor k heur nou bie de snakkers, bie de snobs zo k mor zeggen.
Oafgelopen moanden binnen wie wel hier en doar west, mag k gerust wel zeggen. Onderweg kwamen we honderden campers tegen. De aine nog dikker den d aander.
En mor groetn noar mekoar. Zwaaien as idioten, as randdebielen. Ze zaten omgekeerd op stoule om ons noa te zwaaien. Campercultuur a la 2007. De nije rieken en de nije ollen hebben eindelek heur camper gaon ze noar mekoar wuiven.
Wat is doar nou mis mit heur ik joe zeggen? Beleefdhaid is toch n deugd? Niks mis mit,toch?
Niks, hailemoal niks. Mor waiten joe wat het geval is?
As je aargens stoppen en oet joen camper stappen doun ze gain bek open. Ze doun net of ze joe nait zain, kieken die mit de kont nog nait aan.
Of t nou op n camperplek of n camping is, n proatje moaken? …. Ho mor.
Joa, de luu dij wel oardeg binnen en aaltied eem kommen buurten binnen de aigenoars van olle bussies en zulfgemoakte campers. Jonges en wichter dij aal joaren bie t pad binnen.
De echte raaizegers, mit de eerdappels in t veuronder en de dopsleudelset en de vishengel in de schoonmoetje op dak en n deusie moaden stiekum in de koelkaaste.
Dat koale kak gedou mout mor ais oaflopen wezen.
Camperoars opgelet… Dij mit die dikke middelvinger, dat bin ik….