Cabaret

Op de rand van het zwembad op de camping te Viviers in de Ardèche spelen zich interessante taferelen af.
Een golf dertigers uit Nederland hebben de vijf stacaravans gehuurd en alles lijkt in vrede en harmonie te verlopen.

De vaders gaan om een uur of tien vooruit om rond het zwembad kamp te maken.
Ze slepen alle hardplastieken banken en stoelen naar het kinderbadje, proberen met ingehouden buiken en stoere blikken indruk op de andere gasten te maken en wachten daarna op de moeders en kindertjes die lachend en kirrend aan komen lopen om voor de rest van de dag de piscine in te nemen.
Er wordt vrolijk gedaan, de eerste biertjes en wijntjes worden opengetrokken en Pascal met een pampers Billy voor valt voorover in het kinderbadje.

Dit ongelukje is er de aanleiding voor dat vader van stacaravan twee de leiding van deze stam op zich neemt en de baby met een grotesk gebaar aan zijn bezorgde moeder overhandigd.
De moeder neemt Pascal liefdevol in haar armen en strijkt de alfa paps even onzichtbaar over zijn behaarde arm tot grote ergernis van de buurvrouw die tevens met de leider is getrouwd en nogal jaloers is.
Verder niets aan de hand.

De vaders en wat grotere kinderen begeven zich te water en de kinderen die vaderlief verder het hele jaar nauwelijks gezien hebben worden gedrild tot gehoorzame lijfeigenen.
“Mirte, Naomi en Kevin! Naar papa kijken, nu! Kevin! Kijken!”
De druiloor springt met een soort bommetje in het water. De kinderen kijken allang weer de andere kant op als Peppi boven komt.
Hij beseft nu dat er wat andere gasten in het zwembad zitten te kijken en ziet dat hij een nederlaagje heeft geleden.
“Mirte en Naomi, papa gaat nu de salto doen die ik vroeger altijd met oom Piet deed.
Goed kijken…. Miiwwte! Kevin, jij ook”
Op de lage duikplank die tijdens drukte gesloten is neemt de hoogstwaarschijnlijke sales accountant die gewend is te scoren en totaal geen invloed op zijn opgroeiende kroost heeft een aanloop en een spastische duik in het lekkere water van Camping Rochecondrie.

Alleen het appetijtelijke gescheiden moedertje van caravan vier ziet de heldendaad en knipoogt naar hem zodat hij zich toch enigszins voldaan tussen de andere stamgenoten begeeft en zich op een macho wijze met wit spul in begint te smeren.
Zijn eigen vrouw die zich al de hele tijd doodergert begint spontaan te janken en te gillen als Pascal voor de tweede keer in het baby badje flikkert en er bloed aan zijn lipje zit.
Zij wenst hem van alles toe en verdwijnt met een bebloed kindje op de arm naar de stacaravan.
Een libelle-achtige discussie breekt los.
Het kampement is in twee partijen verdeeld.
Ik zit onder een plataan en doe net alsof ik lees.
Het is vakantie.
Het leven is cabaret.
Ik ben een groot cabaret liefhebber.