Het oranjegevoel
t Is nu een uurtje of vijf voor de wedstrijd en Bertje Bos de slijterij annex stamkroeg voor Terapeler klokjebroeders draait een topdag.
Zondags en s maandags draait hij top op de naar alcohol smachtende medemens, en dat zijn er nogal wat.
In een kwartiertje tijd zijn er nu in allerlei belachelijke oranje outfits al voor zeker klein kapitaal kratjes bier uit zijn winkel gesleept.
Dit vind ik goed hoor. Begrijp me niet verkeerd. Als iemand zich met 30 graden en een voetbalwedstrijd van ons elftal voor de boeg vol wil laten gieten, Allah!
Nu staat er een heuse file bij mijn overbuurman voor de winkel.
Een schaars geklede man met oranje sokken aan tilt twee kratten Heineken in z’n Duitse bolide.
Ik woon in een veenkolonie aan de stille zijde van het kanaal.
De overkant is de drukke kant en in mijn geval zelfs het centrum van ons mooie dorp.
Waar ik woon noemen ze landskant. Vandaar mijn blikveld.
t Is nu even rustig aan de gene zijde.
Toen Duitsland eergisteren won, en dit is echt gebeurd, kwam er een invasie van, met Duitse vlaggen uitgeruste Golfjes en Polootjes door Ter Apel gesjeesd, achterna gezeten door onze eigen randgroepjongeren in hun Opeltjes en Hondaatjes.
Leuk gezicht was dat.
Er blijken twee miljard mensen naar het voetbal te kijken.
Waarom niet alle dagelijkse internationale problemen op het voetbalveld oplossen?
George Bush, Bin Laden, Tony Blair en J.P op de tribune.
Verzorgd met een drankje en een hapje zien ze hoe de jongens elkaar met of zonder elleboog stoot bestrijden, er wordt terloops nog even wat geritseld en wij, de wereld, hebben het gevoel dat we verbroederen, goed voor de economie, olieprijs en everybody happy. Toch?
Er stoppen nu twee auto’s bij Bert met oranje vlaggen uit het raam.
Mooie kleur eigenlijk, oranje.
Er stappen een aantal kale mannen uit met van die tondeuse koppen en slepen ongeveer vijf lege kratten naar binnen. Shit, er gaat me een busje voor staan.
Ach, daar heb je onze dorps alcoholist ook.
Koopt bijna elke dag twee flessen jenever bij de drie slijters en zegt dat het een kadootje is. Doet hij al jaren zo. Leuk hè.
O ja, oranje daar gaat het om.
Het mooiste oranje zag ik een paar weken geleden in Laskowiec, Noord Oost Polen.
Zie de foto.
1 reacties:
mooi verhoal
albert
Door Anoniem, Op 5:48 p.m.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage