Noordmannen/VisseringsVisie/Denemarken

Mit n wollen laange onderboksem en n borstrok aan, n beremutse op en haandschounen zunder vingers aan sjok ik in de voutstappen van de perfester deur de modder in t duuster van de winternacht. Hier in Noord Oost Polen in het Biebrza reservoat binnen wie op wolven zoas dat hait.
Wie lopen deur n moerasachteg gebied in de zog van Cesare Weganowski, bioloog en adjunct directeur van dit 60000 hectoare groot biosferen reservoat. Inains blift hai stoan en fluustert ons tou dat op de grond woar wie lopen doezenden duutsers dood kommen binnen in de twijde wereldoorlog. De russen hebben ze in heur opmars noar t westen mit honderden tougelieks doodschoten en de strödde oafsneden. Om nog mor nait te proaten van wat hier in de Tsarentied en in de eerste wereldoorlog gebeurd is.
Mit: “Blonde mientje heeft een hart van prikkeldraad” in mien kop lopen we wieder. De camera bonkt mie op de rugge en Bertus en Johan, mien kammeroaden roaken in t duuster wat achterop. We moggen gain luchies op doun. Gain aftershave of aandere lokkepoemel aan de kop smeren omreden wolven roeken dat direct. Bie n verhogen in t moeras stoppen we. Professor Cesare vertelt zachies dat dit n olde artillerie stelling van de duutseres west is. Hier kinnen we mooi stoan om de wolven te bekieken. Kaans is klaain mor t is perbaarn weerd.
Der binnen pups groot wodden in t bossie veur ons.
Blonde Mientje zeurt nog aal deur mien kop as k, anderhaalf uur loater, n poar honderd meter veur mie weure zai. N Joagende vos springt as n jonge kadde achter n moeze aan en langzoamerhaand is zo t licht wodden dat we t landschop weer kinnen onderschaiden.
Wie kommen hier aal joaren en dit is de eerste keer dat wie der in de winter binnen.
Wat ons hier opvaalt in Polaskie, n pervincie in Noord Oost Polen is dat net as in de rest van t Oosten ales mit wodka gepoard gait en dat de geschiedenis nog aaltied n grode rol speult.
Cesare onze gids het n stoapel duutse helms, pantzerfausten, minen en aander oorlogstuug onder de trabbe in zien koamer stoan. Der wodden nog elk joar minseleke resten in t moeras vonden. Duutsers, Russen, Polen en burgers, elke hectoare in dit gebied is deurdrenkt mit bloud. Ik kom der ter plekke achter dat ik doar hailemoal nait zo vrolek van wor. De walging nemt iedere moal dat ik in Polen west bin om vogeltjes te kieken, tou.
Dat wie, de minsen of veur mien part de minshaid tot zulke dingen in stoat binnen stemt mien gemoud nait zunneg. Ik leuf pertinent in het verboale. Proaten. Op wat veur niveau mokt nait uut. Proaten tot je der bie dele valen. In Geert Mak zien serie op de VPRO over Europa kinnen je zain dat de wereld laiders uut dij tied de buit aal verdaild haren veurdat de oorlog veurbie was. Dat het in Warschau nog sikkom 200000 Polen t leven kost. De Duutsers konnen heur gang goan terwiel dat de russen aan de aandere kaande van de rivier stoan mit te kieken.
In het Fort van Osowiec hebben wie veurege weke n rondlaiden had. Mit n Russische helm op en n duutse handgrenoat in mien haand waren wie aan t maaljoagen mit onze gids.Ik heb mit mien moat 42 op dezulfde plek stoan woar Nicolaas Romanov, Tsaar Nicolaas de 2e, 30000 soldoaten tousproken het veurdat ze de dood in juig en ik bin der achter kommen dat ik baange bin. Nait zo mor baange, nee schietbenaauwd dat der vroug of loat weer zo’n idioot opstait woar wie mit zien alen achteraan huppeln. Bewoar mie veur het zingen van Blonde Mientje heeft een hart van prikkeldraad….
Ik kom hier aal joaren en dat blief ik ook doun. Ik waaiger in de toukomst kazematten, forten en bunkers te bezuiken. Ik bepaark mie tot het spotten van Noordse nachtegoalen, witvleugelsteerns, scharreloars, zeearenden, blauwborstjes, kroanvogels, distelvimken en neegndoders dij heur prooi op t stiekeldroad spiezen.
Ik kom hier per slot van rekening veur de wieshaid van de vogels…. En nait veur de krankzinneghaid van gekken dij denken dit in pacht te hebben…..