Sonja Bakker 3

Morgen is m’n dochter jarig.
Ze staat nu in de keuken en bakt taarten. Twee appeltaarten, twee kwarktaarten en nog wat ander spul.
Ik heb een zwak voor draaiende mixers in kommen.
Als ik een mixer hoor op de bodem van een kom dan zet ik spontaan de TV harder omdat ik een soort verslavende drang heb dat, als ze klaar zijn met het bakspul van de kom in de bakvorm te gieten, ik altijd de kom uit wens te slikken.

Met mijn vinger poog ik eerst een proefje te nemen, als dan het lichtromige en zachtgele zalfachtige prutje lekker zoet smaakt, prop ik mijn ganse hand in de kom en lebber,zuig en vreet ik binnen de kortste keren de kom afwasmachineschoon.
De mouw van mijn Banesto werkkleding en mijn snor,neus en baard zitten onder het honingzoete spul en er komt een stofje in mijn hersenen vrij om vetpannen aan te zetten, shoarmarollen te frituren en tosti’s te bakken.

Slechts een korte blik op de Moeder aller boeken doet mij terug keren in mijn realistische positie.
Mijn ogen tollen nog wat na en mijn pikkige vingers probeer ik verder af te likken.
Een paar minuten later komt er een goddelijke geur uit de keuken.
De appeltaarten beginnen te rijpen en er staan nota bene twee tegelijk in mijn Boretti oven.
Twee taarten betekent ook, de geur van twee taarten.
Ik ga wederom plat.

Als ik ergens niet tegen kan zijn dat ovens met heerlijk ruikende dingen zoals daar zijn kalkoenen, rollades, broodjes en taarten in alle soorten.
Toch moet ik erkennen dat de appeltaart een ietwat aangenamere lucht verspreid dan de gemiddelde andere taart.
Pruimentaart of rabarbertaart heeft toch een andere werking op mijn neus dan de heerlijke appeltaart die ik nog altijd associeer met de schoolboekjes en grootmoeders.

Ik stop het boek der boeken onder een blauwe envelop van een verre vriend en informeer naar de stand van zaken.
Al met al, moeilijke week geweest.
Broodje saharavlees, snert en nu dan een stukje appelentaart van eigen bodem.
Fuck S!