Alex Vissering

zondag, september 30, 2007

Noordmannen/VisseringsVisie/Tolbert

Ik wor old. Het gedreutel in ons laand krigt nait meer mit, de wereldproblemen goan aan mie veurbie en k heb de indruk dat de koien aan t Verbindingsknoal in Veelerveen en de torenkraaien in Boertange mie oetlaachen.
T Gekonkel in Den Hoag over nije veurzitters en mout zai blieven of nait dut mie nait veul meer en de vroag of ik verzoep in geesteleke ainzoamhaid moakt zok van mie meester.
Bin ik degene dij ze mit n joar of wat de kluzenoar van Westerwolde nuimen of bin ik veroordailt om de Anton Heyboer van Stad en Ommelaand te worden?
Ik hoop het in Godsnoam nait mor k bin der wel baange veur.
Landbouwtrekkers as formule ain bolides, rudermesjienen as complede suker en eerdappelmeelfebrieken drukken mie op de Sellingerstroade biezied en n bundertje mais is in de körtste keren stoppelveldje woar verdwoast n reebok stoat te kieken asof hai n kudde kemelen in de zee zugt springen.
Techniek was nooit mien staarkste punt mor hier goa ik compleet de mist in.
Ik bin van de generoatie dat n schoolplain bestond oet tegels van 30 bie 30 centimeter, ik bin n echte grinttegelnozem.
Ain keer per joar spoiten mit formaline en olderwetse roundup om t gras tuzzen de tegels dood te moaken.
De geude schoonmoaken tuzzen t koken van de boontjesoep en t draaien van de waske deur.
Ik duurf te zeggen dat ik in de joaren zesteg mit n tovertebakje in de aine haand en schier blond wichtje in de aandere op het popfestival van Rajakimoes in t Julianapark in Stadsknoal echte gesprekken voert heb.
Over wat? Wat ons bezeghuil in dij tied. Meziek, Vietnam, over loater en de onzekere toukomst en ik kin mie nog n prachteg dreumereg dialogie herinnern mit n kammeroad over t joar 2000. t Joar 2000 is veurbie en de sekonden, uren, doagen en weken vlaigen om. Ik betrap mie derop dat ik aal voaker: “t Zol mien tied wel duren “ zeg.
Woarum dizze aanainschoakeln van negatieve geluden?
De jeugd, beste luusteroar, de jeugd.
k Moak mie zörgn om n generoatie jonge minsen dij mit n aansteker, n pakkie sigaretten en verschrikkeleke telefoontjes mekoar schoapachteg aan zit te kieken en de ainegste aktiviteit dij ze producaaiern is het roken van filtersigaretten en het overheveln van ringtones, dat binnen dij telefoongeluden, is.
Gezonde jonges en wichter van begun twinteg hebben mekoar niks te verteln, t ainegste wat ze doun is via blue-tooth zinlose informoatie oetwisseln terwiel dat ze bie mekoar aan ain toafel zitn.
Ze vinden ales cool en toffee en zitn as n stel haalve zolen doelloos veur zok oet te koekeloeren op knoppies te drukken en liggen hailemoal in n deuk as der zo’n gore of zogenoamd grappege ringtoon veurbie komt.
Jaankende baby’s, vunzeghaid en herrie passeert de revue en ast mit n jeugdege in gesprek bist gait de telefoon ten allen tiede veur. De ollen begunnen der ook al mit.
Ik aarger mie doar hartstikke dood aan en zai tougelieks dat ik hier de boot misschien wel mis. Gelukkeg mor!
k Heb winst noar de tied dou de adolecenten nog mit Sillyputty speuln deden, levertroan nog vies was en Joris Driepinter drij keer per dag n glas melk opdronk.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]



<< Homepage