IJsvogeltjes

Langs het Ruiten A kanaal zijn ze bezig de verzakkingen ontstaan door de jaren heen met klei te repareren.
Ik geloof dat het om een test gaat.
Ter hoogte van Wollinghuizen en tussen het Bourtangersluis en de Weite zijn ze van het Waterschap met twee kranen aan het werk.
Ze hebben vanmiddag het ijsvogelhol dichtgesmeerd met vette klei.
Er zit daar sinds een jaar een paartje ijsvogeltjes te broeden en ik heb zelfs het aangenaam genoegen gehad om er vier bij elkaar te zien.
Vier oranjeblauwe kroonjewailtjes langs het kanaal.

Wat moet ik nou doen?
Moet ik gewapend met een bij de dump gekochte overlevingsschepje proberen het holletje te vinden?
Moet ik 112 bellen en Hunze en A’s beschuldigen van huisvredebreuk en poging tot moord?
Of moet ik er een schrijvereitje aan wijden, om die vervolgens op m’n weblog te zetten, hopende de mensheid te verleiden tot het geven van een reactie in het voordeel van onze gevleugelde vrienden en ten nadele van die mannen van het Waterschap, zegge: De kraanmachinisten.
Ik weet het niet.
O, die twijfel.

Als ik het alarmnummer van Hart van Nederland dit drama aan de hand doe staat heel Westerwolde en de provincie Groningen op de kop.
Allerlei vage deskundigen komen aan het woord en ornithologen, politici, klei en zand ingenieurs en hoge pieten gaan elkaar de vliegen afvangen.
Wat ik nog erger vind is dat wij weer eens positief bij onze SBS aanschouwende landgenoten in beeld komen.
We zijn Roef en Marian nog niet te boven.

Ik besef nu ineens dat vader en moeder ijsvogel niet in hun o zo vertrouwde hol zitten maar ergens op een uitstekend takje boven het water rillend naar een kleitalud zitten te kijken.

Sorry, dit was de weblog van deze week, ik ga nu met overlevingsschep, grondboor en zaklantaarn naar de Weite, bij de hoerentent Cherida rechts af, bij het touwtje aan de boom stoppen.
O ja.
Er is geen chemie tussen klei en zand.
Nooit geweest ook.