Rare jongens die mensen

Druk. Schuurtjes afbreken,schuurtjes bouwen, troep in schuurtjes opruimen of weggooien,grote asbest schuur leegmaken voor sanering, nieuwe keuken uitzoeken, liedjes bedenken, ratten vangen, zand tussen de tegels vegen…..
Tussendoor voetbal kijken en constateren dat het oranje gevoel wel heel snel in de grijze container verdwijnt.
Beseffen dat een avond geen TV ontzettend leuk kan zijn als je je stort n 28 jaar hamsterwoede in de schuur.
Antieke passchoentjes, semi antieke muurankers, het door grootmoeder in hindelopen groen opgeverfde kruidenrekje, alles krijgen we voor de dertiende of veertiende keer in handen.

We hebben toch maar besloten hier te blijven zodat de boerderijtjes op Westerwolde nu helemaal voor onze medemens uit de Randstad zijn.
Tijdens de werkzaamheden in en rond het huis hebben we toch nog genoten van de voetbalwedstrijden.
Ik betrap me er op dat ik eigenlijk best één van de zestien miljoen coaches ben en dat mijn analyse meestal beter is dan die van de TV analisten zoals J.Mulder en R.Gullit.
Mijn favoriete voetballer is dan ook die Franse jongen met een kop als een ingetrapte emmer, Franck Ribery. n Bikkel.



Mijn oranje gevoel bleef desondanks toch wat achter bij de mede Nederlander.
Er ligt bij ons een oranje vliegenmepper bij de computer.
Die stamt nog uit de tijd van twee halen één betalen uit de post Europese kampioenschapstijd, uit de vorige eeuw.
Door het “eigen huis en tuin” gevoel wat ik nu de laatste weken ontwikkeld heb is mijn interesse in voetbal talkshows en andere programma’s over deze sport op een laag pitje komen te staan.
Vervelende luidruchtige mannen die het allemaal beter weten passen nu even niet in mijn potje met vet.
Het valt natuurlijk ook niet mee om een uur te vullen als je maar voor tien minuten gespreksstof hebt, maar dan nog.
Schrappen die hap!
Wat mij ook opvalt is dat hele volksstammen zomaar opeens in een vlaag van verstandsverbijstering achter een clubje aanlopen, als het niet goed gaat je laten vallen en dan weer als de lemmingen achter je aanhuppelen als het wel weer redelijk gaat. Waar hebben we dit vaker gezien?
Rare jongens, die mensen…

bureaubladachtergrond

  

Vaderdag

T Is vaderdag.
Het ontbijtje op bed is uitgelopen op een stofzuigpartij omdat het beschuitje tijdens het aanbijten brak en als een fragmentatiebom ontplofte zodat de hele slaapkamer onder de hagelslag en de beschuitkruimels zat.
Gedurende dit schrikmoment liep de jus d’orange over mijn borstkastje in de onderbroek en de koffie kwam op mijn rechterbil terecht, alwaar nu een koud washandje de boel tracht te koelen.
Ik denk dat de meeste vaders tijdens vaderdag op de een of andere wijze wel gewond zullen raken.

k Zag net op de fiets een gezinnetje passeren op weg naar vader en/of opa.
De heer des huizes zelf met een groot langwerpig pak over zijn fietsstuur die hij slechts met moeite onder bedwang wist te houden en dit kwam niet van de fiets maar van het onooglijk pak.

Waar wordt deze vader cq grootvader mee geplaagd?
Ziet hij zijn zoon en zijn schoondochter vanachter de gordijnen reeds in de verte aankomen? Ziet hij daar zijn tot op het vel verwende kleinkinderen als de taliban, als de vijand?
Heeft hij daarom de kindercola weg laten lopen en in de fles een mengsel van echte friese berenburger en Red Bull gedaan?
Hij hoort ze het nog zeggen:” Pa, wat wil je voor vaderdag?”.
“k Hoef niks voor vaderdag, koop jezelf maar wat. Ga die dag maar naar Emmen naar de braderie, je kunt ook nog wel een paar centen van mij erbij krijgen”.
Nee hoor, pa is de lul, het hele gezin is onderweg naar de seniorenflat vernoemd naar een trots hotel die tot 1964 op deze grond had gestaan.
Dat waren nog eens tijden. Zuipen met je vrienden, achter de wijven aan!
De meeste vrienden zijn de pijp uit en de wijven van weleer lopen achter de rollator en hebben een tena lady om.

De werkelijkheid van 2006.
“Och wat mooi dat jullie er zijn. n Kedootje? Dat hoeft ja niet ja. Kiek es aan, n verfroller op n stok, bedankt hoor, had ik nog niet. Gaan jullie verbouwen?
Kinderen, er staat drinken voor jullie op t aanrecht hoor…. Enne, er zijn ook negerzoenen.
Neee! Opa het gain gameboy!
Opa het nog n olderwetse pickup.

Het oranjegevoel

t Is nu een uurtje of vijf voor de wedstrijd en Bertje Bos de slijterij annex stamkroeg voor Terapeler klokjebroeders draait een topdag.
Zondags en s maandags draait hij top op de naar alcohol smachtende medemens, en dat zijn er nogal wat.
In een kwartiertje tijd zijn er nu in allerlei belachelijke oranje outfits al voor zeker klein kapitaal kratjes bier uit zijn winkel gesleept.
Dit vind ik goed hoor. Begrijp me niet verkeerd. Als iemand zich met 30 graden en een voetbalwedstrijd van ons elftal voor de boeg vol wil laten gieten, Allah!

Nu staat er een heuse file bij mijn overbuurman voor de winkel.
Een schaars geklede man met oranje sokken aan tilt twee kratten Heineken in z’n Duitse bolide.
Ik woon in een veenkolonie aan de stille zijde van het kanaal.
De overkant is de drukke kant en in mijn geval zelfs het centrum van ons mooie dorp.
Waar ik woon noemen ze landskant. Vandaar mijn blikveld.
t Is nu even rustig aan de gene zijde.

Toen Duitsland eergisteren won, en dit is echt gebeurd, kwam er een invasie van, met Duitse vlaggen uitgeruste Golfjes en Polootjes door Ter Apel gesjeesd, achterna gezeten door onze eigen randgroepjongeren in hun Opeltjes en Hondaatjes.
Leuk gezicht was dat.

Er blijken twee miljard mensen naar het voetbal te kijken.
Waarom niet alle dagelijkse internationale problemen op het voetbalveld oplossen?
George Bush, Bin Laden, Tony Blair en J.P op de tribune.
Verzorgd met een drankje en een hapje zien ze hoe de jongens elkaar met of zonder elleboog stoot bestrijden, er wordt terloops nog even wat geritseld en wij, de wereld, hebben het gevoel dat we verbroederen, goed voor de economie, olieprijs en everybody happy. Toch?
Er stoppen nu twee auto’s bij Bert met oranje vlaggen uit het raam.
Mooie kleur eigenlijk, oranje.

Er stappen een aantal kale mannen uit met van die tondeuse koppen en slepen ongeveer vijf lege kratten naar binnen. Shit, er gaat me een busje voor staan.
Ach, daar heb je onze dorps alcoholist ook.
Koopt bijna elke dag twee flessen jenever bij de drie slijters en zegt dat het een kadootje is. Doet hij al jaren zo. Leuk hè.
O ja, oranje daar gaat het om.
Het mooiste oranje zag ik een paar weken geleden in Laskowiec, Noord Oost Polen.
Zie de foto.

Nastrowje!

Het valt niet mee om van 1951 terug te keren in het jaar 2006.
Na een dikke week in Noord Oost Polen ben ik weer terug op aarde en ziet Nederland eruit als een tuintje.
Alles recht, t gras netjes gemaaid en de tureletoanen staan wat armoedig te wachten op de zon.
T Was in Polen ook later dan andere jaren.
Sommige soorten vogels waren door het korte voorjaar direct doorgevlogen naar Rusland en andere soorten waren er nog niet of kwamen net aan.
126 soorten hadden we. Vorig jaar 150.
Toch zagen we een paar grote verschillen met 2005. We konden toen nergens de krekelzanger en de korhoen vinden terwijl we nu overal de krekelzanger hoorden en zelfs een korhoen haan hebben gezien.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Westerwolde er vroeger net zo uit heeft gezien als het Biebzra reservaat in Polen.
De Ruiten A als hoofdader door een prachtig moerasgebied met bevers, otters, elanden enz.
Als ik aan de Tsarenweg,de Carski Trakt op de vogelkijkhut sta kan ik het niet laten om stiekem met toegeknepen oogjes een vergelijking met Oost Groningen te maken.

Het dorpje Sellingen zou dan beroemd zijn om z’n 132 ooievaars nesten, bij Veele is een broedpaar van de citroenkwikstaart gevonden en bij de tange in de buurt van Bourtange rusten s’nachts de elanden en baltsen de korhoenders.
In de Lethe bij Bellingwolde is een baby verscheurd door de plaatselijke wolf.Prachtig!
De boeren verbouwen op de droge stukjes land aardappels en hun koeien zwemmen door de A naar hun weilandje terwijl de zon dit alles vredig verlicht.
s Avonds zitten de bewoners van Jipsinghuizen gezellig op het dorpspleintje de laatste roddels uit te wisselen en de mannen van boer Schuiring van Wollinghuizen komen met paard en wagen even een liter jenever langs brengen.

Jeugd is er niet meer. Die wonen allemaal in Groningen of in de Randstad want daar is nog werk.
De vergrijzing zal de bewoners allemaal aan hun kont roesten, t is mooi weer, t varken is geslacht, het hout voor de winter gekapt en ze hebben zich lekker zat gegeten.
Een paartje kraanvogels vliegen al roepend over en gaan naar hun slaapplekje op de Ieme Straute aan de A.
Ach, de mensen horen het al niet meer maar praten over de dochter van boer Schuit van de Pallert die een kind opgelopen zou hebben van die jongen van de Vries, van de Rijsdam. Schande!
Maar ze gooien er nog eentje in en er wordt al weer gelachen.
De swaalfkes jagen vrolijk door de lucht want het is warm, dus veel muggen, dus veel jongen.
En een oud Westerwolds spreekwoord zegt: Zol het van de wodka kommen?

Dit tempo, deze sfeer hangt in Noord Oost Polen en ik ben er geweest.
Daar heb ik Wiktor Wolkow de beroemde natuurfotograaf ontmoet en daar ga ik in 365 dagen weer naartoe.
Nastrowje!