Alex Vissering

zaterdag, januari 27, 2007

Sonja Bakker 2

Sonja Bakker houdt ons wel bezig lieve lezers en lezeressen.
Zeker de helft van de Nederlandsche vrouw is aan het Sonjabakkeren.
De mannen willen geen woord hebben. Je ziet onderkinnen verdwijnen, bierbuiken smelten en de sportieve prestaties toenemen.
Wat eens stoere jongens waren zijn nu mietjes met polsbandjes, strakke bobbelindebroek-pantalons aan en de fruitconsumptie neemt in Nederland schrikbarende vormen aan.

Toen ik donderdagmiddag op de markt van Ter Apel bij de kippenvleesboer kwam was de gerookte kip bijna uitverkocht.
Ik kon nog net een stukje bemachtigen.
Ik had het gevoel dat ik naar huis gevolgd ben door enkele diëtende medeburgers met het Sonjasyndroom.
Mensen met het Sonjasyndroom beginnen aan alles wat organisch is te vreten.
Er is zelfs een geval bekend die zijn eigen hardhouten kozijnen heeft opgegeten.
Deze mensen volgen onschuldige slachtoffers om ze te beroven van hun magere etenswaren.
Vette hap laten ze ongemoeid.
Stukje rookspek: veilig. Stukje gerookte legkip: levensgevaarlijk.
Ik kon donderdag nog net op tijd bij de voordeur komen.

Ik sonjabakkerde toen de witte kool salade in elkaar.
Een krop sla fijnsnijden lukt me nog wel. Die witte kool ging prima maar om drie eetlepels yoghurtsaus uit een fles te wurmen viel niet mee.
Wat een geklootviool!
Een afgestreken eetlepel mosterd. En waar laat ik de mosterd die aan m’n vinger zit,Sonja mienwicht?

Volgend probleem.
De rijstwafel. Sorry, ik zeg het verkeerd.
De gepofte rijstwafel.
Gloeiende, gloeiende!
Een bek vol tempex met iets zoets….. Dat zoets is de halvajam weer.
Je bekt trekt bij elkaar van vreugde.

Gisteren zaten we met de AHA theatertour in de Klinker te Winschoten en ik was mijn fruit vergeten. Stom.

Gelukkig hadden ze nog een bordje( lees: heerlijk goddelijk) stampot mous voor mij.
Heeeeel klein stukje rookworst derbij….sssssstttt.
Niks zeggen hur…..

vrijdag, januari 19, 2007

Sonja Bakker

2e weekmenu.
Je bent nu een week bezig met het afslankprogramma.
Het is erg belangrijk dat je het weekmenu zo goed mogelijk volgt, dus probeer niet te veel af te wijken.
Heb je nog trek tussendoor, neem dan een winterpeen.
Dit is goed voor je hongergevoel en bovendien goed voor je ogen.
Ga zitten tijdens het eten, al is het maar voor het nuttigen van een broodje.
Enzovoort, enzovoort…..

We zijn aan het Sonjabakkeren!
Het is nu vrijdag.
Ontbijt:
Vanmorgen ben ik begonnen met 1 glas jus d’orange en 1 beschuitje met halvarine en halvajam.
Halvajam is jam zonder suiker en vruchten en smaakt naar net niet rijpe aardbeien.
Het veroorzaakt peristaltische bewegingen in je voormond die daarna overgaan in rillingen in het onderrug gebied.
Daar waar de grieze overgaat in de graauwe, zal ik maar zeggen.
Tussendoor: 1 plak ontbijtkoek.
Er is nu een Jumbo op Ter Apel en hun ontbijtkoek gaat in zijn geheel aan je gehemelte zitten. …..
Lunch: 2 geroosterde boterhammen (eventueel: Bolletje) met halvarine, 1 x gekookt eitje en 1 x tomaat of komkommerschijven.
Dit is voor mij het hoogtepunt van de dag.
Twee gecremeerde plakken stoede met tuutaai!
Tussendoor: 1 knappertje of café noir
Wat in de godsnaam is n knappertje? Gollige Kutsonja? Bedoel je geen kniepertje?
Gereformeerde kniepertjes uit Sellingen waarvan ik normaal het hele zakje in één keer leegvreet?
Diner:
125 gram gekookte aardappelen, 200 gram sperciebonen, 1 scheplepel magere jus, 75 gram kipfilet, bakje rauwkost met yoghurtdressing.
Holladijee!
Avond: 250 gram magere yoghurt.
weet je wel hoeveel 250 gram is? t Hele bakkie vol tot de rand!
En die magere jus is net lobbige modder met n maggismaakje.

Sonja heeft voor al deze kritische noten de SAS dag geïntroduceerd.
De SAS dag betekent: Schijt aan Sonja!
Iedereen die dit dieet volgt mag een keer een SAS dag houden.

Ik heb morgen een SAS dag en overmorgen een DAS dag.
Dood aan Sonja.

zondag, januari 14, 2007

Vloeivelden

Net even op de vloeivelden geweest.
De vloeivelden bij Ter Apel zijn vuilwaterbassins waar de aardappelmeelfabriek vroeger zijn afvalwater loosde.
Het is een gebiedje van ongeveer 35 hectare en het is in de loop van de jaren volgegroeid met o.a. vlierbessen en riet, een prachtig natuurgebied.
T Ligt aan de Duitse grens tussen Barnflair en Laudermarke.

Het valt me op dat rond deze tijd van het jaar de boel nog erg groen is en dat de wilgenkatjes al uit lopen.
Door de koude straffe wind waren er niet veel kleine vogeltjes in t zicht maar de rietganzen kwamen wel massaal langs.
Tussen de windmolens door vliegen ze met de Eems als TomTom richting Westerwolde en Drenthe.
Ze slapen s ’nachts op de Dollard.
Het was erg rustig op de vloeivelden en ik werd één keer bijna ondersteboven gereden door een paar mountainbikes
Kortom een lekkere wandeling gemaakt, paar fotootjes geknipt en even gekeken of pa en moe buizerd ook in de buurt van hun nest waren. Nee dus.

Er zitten in het bos naast de vloeivelden al sinds jaar en dag een paar buizerds.
In februari hoor je elk jaar de havik keffen en de sperwer en boomvalk zitten hier ook ergens maar ik weet nog niet precies waar.
Deze roofvogels hebben dit prachtige natuurgebiedje tot hun keurslagerij gebombardeerd en zo vind je regelmatig een deskundig geplukt vogeltje of een kunstig geproduceerd braakballetje.
Vorig jaar stond ik in de zomer ineens oog in oog met een vos.
We keken elkaar uiterst respectvol aan en als de vos er niet vandoor was gegaan was ik er wel tussen uit gepiept.

Geen spoor van woestijnvorming op de “voelwottergoaten”.
Op het eind van t gebied, bij Hoanetange staan berenklauwen, een schitterende vergiftige plant die soms wel drie meter groot kan worden.
Even verbeelde ik mij dat er een palmbomenbosje stond maar nee, het waren de opgedroogde stammen van de berenklauw.
Na mijn korte zondagwandeling ben ik tot de conclusie gekomen dat vooralsnog het broeikaseffect op mijn vloeivelden wel meevalt.
Maar…. waren het nou pony’s of zebra’s?

zaterdag, januari 06, 2007

Zanglatjes

Op een college over gitaren zitten Harm Haandrikman, Daniel Lohues, Douwe Sterkenburg, Harrie Niehof, een paar voor mij onbekende gitaristen en ik zei de gek aandachtig te luisteren naar een akoestische gitaar professor met een vaag gezicht en een onuitsprekelijke naam.
Vaktermen als “ solid top ”, “ rosewood ” en “ triple OOO ” vliegen ons om de oren en niemand van ons durft de meester te onderbreken.
De anders zo ad rem reagerende muzikanten passen wel op.
Een prachtige gratis les over hun gereedschap laten zij niet aan hun neus voorbijgaan.

“Dus gentlemen, the sound of the instrument ligt aan de houtsoort die gebruikt is en aan het aantal jaarringen van de spruce top.
Zoals ik al eerder zei is spruce, dennenhout, de hardheid en de plaats waar deze boom heeft gestaan belangrijk voor de klankkleur van je instrument”.

Als een stoomwals gaat de vage man door de stof. Automatisch analyseert hij de gitaar van top tot teen.
Het prachtige woord mahogeny, mahonie, komt veelvuldig voor.
De vorm van de gitaar alleen al is goed voor een relaas van bijna een half uur.
De archtop wint het duidelijk van de cutaway, dreadnought van de jumbo en opeens zitten we in de braces.

De braces zijn de dunne houten latjes aan de binnenkant van de gitaar die verantwoordelijk zijn voor de klank.
Een klank kan kort of lang, warm of koud, rond en neuzig, eigenlijk kan een klank alles zijn.
De braces in mijn Martin gitaar vormen een soort kruis en geven daarom een warme heldere klank aan mijn D41.
Plotsklaps zegt de professor:” We noemen de braces ook wel zanglatjes”.
“Jezusmina”, denk ik, ‘Natuurlijk, zanglatjes”.

In gedachten verzonken zie ik overal zanglatjes.
Achter mijn huis hangen twee gitaren als vogelhuisje.
Stel je voor, met een paar weken zijn mevrouw en meneer winterkoning, koolmees of pimpelmees op zoek naar een nieuw huis, komen ze bij mijn gitaren gaan naar binnen en zeggen tegen elkaar:” We nemen ‘m “.
Zullen mijn vogeltjes dank zij de zanglatjes nu ook mooier zingen?
Let wel: Een winterkoning van een paar gram zingt verhoudingsgewijs zo hard dat bij ons vergeleken een zanger zoals nu bij de professor zit ongeveer honderddertig keer zo groot zou zijn.
Als dan de zang van de vogeltjes in mijn design vogelhuisjes ook nog versterkt zou worden door de zanglatjes dan heb ik een ernstig geluidsoverlastprobleem.
Ik denk dat ik maar wakker word….

dinsdag, januari 02, 2007

Beste Wensen


Allemoal veul haail en zegen veur 2007!

Er staan drie liedjes in "Alle 50 Goud"

No. 5 De Groanrepubliek

No. 13 Dit is 2002

No. 19 Mien machteg Wad

Bedankt voor jullie stem!!!

Vanuit het pittoreske AGO-dorp bij Ter Apel is op zaterdagmorgen 13 januari Fisherman's Ring te gast in de Noorderrondrit van RTV Noord.

26 januari in de Klinker te Winschoten:

AHA theatertour. Harrie Niehof, de Bond tegen Harries en Alex Vissering met hun geweldige theatertour in de Klinker

Enne....nu alvast in de agenda zetten:

17 November, CD presentatie en Tryout van de theatershow in het Boschhuis te Ter Apel